Dag 31 t/m 33 in the Last Resort

De Last Resort is een resort gelegen nabij de Tibetaanse grens. Luxe tenten, luxe gebouwen en prachtige tuinen laten je al snel welkom voelen. Ook kun je er veel activiteiten doen. Highropes, Canyoning, een van de hoogste bungee's ter wereld en de hoogste canyonswing ter wereld. De laatste twee vinden plaats op een 166 meter lange hangbrug, 160 meter boven een wilde rivier. De vrije val van de canyonswing is langer dan de vrij val van de bungee, omdat de krachten anders verdeeld worden. Ik heb hoogtevrees, maar wil niet dat angsten me tegen houden in mijn leven. Als ik deze sprongen durf te doen, weet ik dat deze angst me in niets zal tegenhouden.

Dag 31,
De meeste mensen doen dagtripjes naar de Last Resort, enkel voor een bungeejump of canyonswing. Ik blijf er 2 nachten en 3 dagen. Nog even genieten van de laatste dagen in Nepal. De eerste dag ga ik Canyoning doen, tweede dag relaxen en de derde dag ga ik de bungee en de canyonswing doen.
Het is nog donker als ik naar de vertrekplaats van de Last Resort ga. Hier kom ik Daniel weer tegen. In bus slaap ik weer een hele tijd. Halverwege wordt ik wakker en lukt het me niet meer om weer in slaap te vallen. Het uitzicht is simpelweg te mooi. 
Eenmaal aangekomen in the Last Resort, krijg ik te horen dat ik de enige ben, die deze dag de canyoning gaat doen. Ze vragen me of ik het de dag later wil doen, als er ook nog 3 anderen gaan. Ik ben geen moeilijk persoon en zeg dat het prima is. Ze vragen of ik de bungee en canyonswing vandaag wil doen. Ik krijg meteen kriebels in mijn buik van angst; hier had ik me niet op voorbereid. Na even nadenken heb ik toegestemd met dit plan.
Daar stond ik dan, in de regen, op de brug. Bibberen, niet van de kou. De hangbrug zwiept heen en weer door de wind. Alleen dit is al eng. Nadat 4 mensen naar beneden zijn gesprongen, hoor ik mijn naam: Bas Canyonswing. Ik loop naar voor en ze hijsen me in een harnas. Nee, niet zo een harnas zoals ridders ze hebben, gek! Een veiligheidsharnas! En daar sta je dan, op een vierkante meter platform, 160 meter boven het water. Ik heb nog nooit zo een grote angst gevoeld. Ik begin te twijfelen, maar mijn doorzettendvermogen is groter. Ik sta op de rand van het platform. De instructeur telt af:

three.. two.. one..

WAAAAAAAAAAAAAAAAH WAAAAAAAAAAAH WHOOOOEEE HOOOOEEE!

Die vrije val is echt lang zeg, jezus. De adrenalinekick is er een als nooit tevoren. Suizend naar beneden met je voeten eerst. Het touw strekt zich en ik vlieg met 150 km/u 140 meter verder. Het uitschommelen is een mooi moment om van het uitzicht te genieten en even rustiger te worden.

Een uur later sta ik weer op de brug, dit keer voor de bungee. Ik ben zo dom, om dit keer alleen een t-shirt aan te hebben. Door de regen en de wind krijg ik het koud. Ik vraag aan een van de instructeurs, of ik snel mn vest mag gaan halen, aan mijn gewicht op mijn hand te zien, ben ik toch nog lang niet aan de beurt. Hij komt terug en zegt, kom maar. Ik ga er van uit dat ik mijn vest mag gaan halen, maar nee! Alweer komt het ridderharnas tevoorschijn. Ik mag nu springen, zodat ik het niet meer koud heb (het springen en de weg naar boven zijn toch niet koud, door de adrenaline). En weer sta ik op het platform, nog meer angst dan de vorige keer, want nu moet ik 'head first'. De instructeur telt af: three.. two.. one..
Ik blijf staan in angst, ik heb nog even nodig. Ik zeg: one moment, en meteen erna; ok I'm ready. De instructeur telt nu schreeuwend af, om mij aan te moedigen. three.. two.. one..
met een mooie sprong, ging ik head first naar beneden. De eerste 20 meter hou ik mijn adem in. Na 20 meter adem ik langzaam uit, en besef kort, dat het dan minder eng is. De rivier komt dichter en dichter bij. De stiek spant zich. Een enorme kracht trekt me weer naar boven. Dan komt mijn eerste geluid uit mijn keel F**K yeah!
Na deze sprong eet ik een heerlijke lunch, praat met wat mensen en loop wat door de tuinen rond. Wat een dag!
Ik vond het enorm eng! Maar had het wel te pakken. Ik vond het zo vet, dat ik besloot om overmorgen weer 2 sprongen te doen. De backwards bungee en nog een canyonswing.

Dag 32
Na het ontbijt moet ik mezelf in een stoffen, zeer sexy, strak pakje hijsen. Ik kreeg weer een mooi ridderharnas om en een geweldig mooie gele plastice luier. Met een helm en een enkele handschoen aan, was ik er klaar voor, vandaag gaan we Canyoning!
Na een kwartier lopen, kwam ik samen met 2 begeleiders en 3 deense gasten aan bij de watervallen. De eerste van de zeven watervallen is 12 meter hoog. Normaal zou ik dit eng vinden, maar ik merk dat de adrenaline van de dag ervoor, nog steeds een beetje in mijn hersenen zit. Ze maken mijn haak vast aan het touw en zelfzekerend laat ik me naar achter zakken. Langzaam laat ik me zakken en met kleine stapjes ga ik naar beneden.
De hoogte en de gladheid van de watervallen werden groter, maar zo werd ook mijn zelfvertrouwen groter. Met grotere stappen, soms half springen, liet ik me naar beneden zakken door de prachtige watervallen. Het uitzicht op iedere waterval was prachtig. Na 2 uur genoten te hebben van warme douches en natte afdalingen, liepen we weer terug naar het resort. 
's Middags zie ik een boekenkast staan. Voor de mensen die me niet heel goed kennen. De laatste keer dat ik een plezierboek heb gelezen, is ongeveer 8 jaar geleden. Ik denk dat ik in de 3e klas zat. De boeken en papers die ik nu nog lees, zijn wetenschappelijk of hebben met design te maken. 
Ik pakte al mijn motivatie bij elkaar en pakte een boek: Marley and me. The life and love with the worlds worst dog. Voor ik het wist was het 10 uur, en had ik al 240 pagina's gelezen. Met nog 120 pagina's te gaan, twijfelde ik of ik het zou redden om het boek nog uit te lezen voordat ik vertrok. De dag erna zou ik immers weer de brug af gaan.

Dag 33
Vroeg ging de wekker weer, om verder te gaan met mijn boek. Het is niet slim om een boek te pakken over een hond. Voor het eerst in de reis, heb ik echt heimwee naar Bibi. Ik mis mijn kleine soulmate. Maargoed dat ik van de brug ga springen, even mijn gedachte ergens anders.
Na een ontbijt was weer de briefing van de canyonswing. Hier informeerde een van de medewerkers me, dat ik de 2e canyonswing backwards kon doen en de 3e canyonswing supermanstyle (ze maken je vast aan je rug, en springt als een skydiver naar beneden). Dit kon ik natuurlijk niet laten liggen.
Daar stond ik weer, met mijn harnas op de brug. Ik krijg een ander harnas aan dan normaal. Dit moet natuurlijk het harnas zijn voor de echte ridders! Ik vraag waarom het een ander harnas is. Ik krijg te horen, dat bij deze sprong de stiek ook aan mijn rug wordt vastgemaakt. Een beetje onverwachts, stond ik weer op het platform, met mijn hakken eroverheen. De instructeur houdt me vast en laat me naar achter hangen. Ready? Ik knik ja.
Ik val achterover. Het was zo eng, dat ik mijn ogen dicht deed tot ik voelde dat het touw zich spande. Alweer wauw! Maar wat eng om je achteruit te laten vallen.
Ik moest snel naar boven lopen, want moest meteen de 3e canyonswing doen, de superman! De engste sprong van allemaal. Gezicht eerst, met een langere vrije val als bij de bungee. Daar stond ik dan. Vol vol met angst, bang dat ik het niet zou durven. (Nu tijdens het typen, voel ik de angst weer). Ik vind het zo eng, dat ik bijna niets meer hoor. Alles wat de instructeur zegt, moet ik vragen wat hij zei. De knop in mijn hoofd ging om, en daar sprong ik van de brug. De vrije val duurde zo ontzettend lang, de kick werd groter en groter, ik voelde me beter en beter. De vrije val leek zelfs langer te duren en bij de andere swings. Ik snap nog steeds niet dat ik dit heb durven doen. Wat een avontuur.
Alweer moest ik snel omhoog, voor mijn 2e bungee, backwards. Ik sta weer op het platform. Dit keer zelfverzekerd dat ik zou springen. Enger als de vorige sprong kan het toch niet. De angst is nog steeds groot, maar vanaf het moment dat ik me achterover laat vallen, besef ik dat dit de eerste sprong is, waar ik onderweg geen angst heb. Ik geniet van de kick en van het uitzicht. Echt supergaaf dat ik dit zo mee mag maken, zonder angst en zwaar genietend. Het was geweldig!
Na de sprongen ben ik snel terug gegaan naar het resort, om het boek uit te lezen. Het is me gelukt! Basje heeft een boek uitgelezen. De bungee had ik zien aankomen, een boek uitlezen niet.